فيزيوتراپي، فراهم کننده خدمات براي مردم و جمعيتها ميباشد تا حداکثر حرکت و توانايي عمل(Movement and functional ability) را در طول دوران زندگي حفظ نمايد ويا توسعه داده و به حال اول بر گرداند. فيزيوتراپي شامل ارايه خدماتي است به حرکت و عملکرد فرد ميباشد که توسط فرآيند پيري يا صدمات و بيماريها، مورد تهديد قرار ميگيرند. حرکت(Movement) کامل و کارامد در قلب چيزي قرار دارد که از آن به عنوان سلامتي نام برده ميشود.
فيزيوتراپي به شناسايي و افزايش پتانسيلهاي حرکتي براي بهبود، پيشگيري(Prevention)، درمان و نوتواني، ميپردازد. فيزيوتراپي شامل اثرات متقابل فيزيوتراپيست، بيمار وخانواده آنها و يا ساير افرادي ميباشد که از بيمار مراقبت ميکنند، بر يکديگر ميباشد، تا بتوانند پتانسيلهاي حرکتي بيمار را ارزيابي کرده و در ايجاد اهداف مورد نظر همه با استفاده از دانش و مهارتهاي ممتاز فيزيوتراپيست به توافق برسند.
ديدگاه منحصر به فرد فيزيوتراپيست از بدن و نيازها و پتانسيلهاي حرکتي آن براي رسيدن به تشخيص و استراتژي درماني نقش اساسي دارد و تثبيت کننده هر موقعيتي ميباشد که در آن خدمات ارايه ميشود. اين شرايط با توجه به هدف فيزيوتراپي در بهبود سلامت، پيشگيري، درماني و بازتواني، متغير است.